مقاله‌ای که روزنامه‌ی «الشروق مصری» از چاپ و انتشار آن خودداری نمود.
نویسنده و روزنامه‌نگار مشهور احمد منصور یادآور شد که روزنامه‌ی «الشروق مصری» مانع شد که مقاله‌ی وی تحت عنوان (فروپاشی ارتش مصر تنها هدف کودتای نظامی اخیر) چاپ و منتشر شود.
و این بار اول نیست که این روزنامه از نشر مقالات نویسندگان نامی و سرشناس امتناع می‌ورزد؛ بلکه مقالات بسیاری از روشنفکران و نویسندگانی که مخالف کودتای نظامی هستند را پخش و نشر نکرده است. نویسندگانی مانند وائل قندیل- فهمی هویدی و... .
احمد منصور چنین می‌گوید: بعد از پیروزی عرب‌ها به رهبری مصر بر ارتش اسرائیل در سال1973م. اسرائیل همراه ایالات متحده‌ی آمریکا و نیروهای غربی نقشه‌ای را طراحی کردند تا ارتش‌های عربی را تضعیف و نابود کنند و بدینگونه آن‌ها را از اندیشه‌ی جنگ با اسرائیل بازدارند. نامبرده در ادامه اظهار می‌دارد: شروع این توطئه از سال1972م . بود، هنگامی که غربی‌ها برای ارتش سوریه چراغ سبز نشان دادند تا وارد خاک لبنان شود و در آن باتلاق گیر کند و این توطئه در سال1982م . به اوج خود رسید آنگاه که اسرائیل بیش از 80هواپیمای سوری را از بین برد و نابود کرد و ارتش سوریه از آن وقت به بعد همان نقش معمولی خود را بازی کرد تا این که رفیق حریری –نخست‌وزیر وقت لبنان- ترور شد و مجبور به عقب‌نشینی به خاک سوریه گشت. بعد از آن هم دچار جنگ و ویرانی داخلی شد و این ارتش از سال1973 به بعد تا امروز آنقدر تضعیف شده که حتی یک گلوله را هم به سوی ارتش اسرائیل شلیک نکرده است!.
روزنامه‌نگار مشهور مصری در ادامه گفته است: ارتش عراق در سال1990 کویت را به تصرف خود در آورد به همین خاطر در جنگ کویت علیه عراق تمام ارتش‌های عربی برای نابودی ارتش عراق مشارکت کردند و بالأخره در سال2003 بطور کلی نابود گشت و غربی‌ها از شر آن خلاص شدند.
سپس «پل بریمر» رئیس نظامی آمریکایی طرح و پروژه‌ای را آماده نمود تا آنچه از نیرو و ارتش عراق باقی مانده است را نابود گرداند؛ نخستین دستوری را که نامبرده به عنوان حاکم نظامی عراق صادر کرد، عبارت بود از انحلال و فروپاشی ارتش عراق، ارتشی که یکی از قوی‌ترین ارتش‌های منطقه به شمار می‌آمد. به این ترتیب غم و اندوه بزرگی که اسرائیل را تهدید می‌کرد، از بین رفت. آن هم بعد از گسستن و از بین بردن دو ارتش بزرگ عراق و سوریه. او می‌گوید: بعد از دو ارتش سوریه و عراق ارتش نیرومندی جز ارتش مصر در منطقه باقی نمانده که اسرائیل را تهدید نماید هر چند پس از امضای پیمان کمپ دیوید و کمک‌های نظامی آمریکایی به ارتش مصر دست آن از پشت بسته شده و عاجز از انجام هر گونه عملیات و تهدید علیه اسرائیل می‌باشد، ولی نیرو و قدرت ذاتی ارتش مصر هنوز هم اسرائیل و ارتش آن را به شدت می‌آزارد. تضعیف ارتش عظیم مصر برای اسرائیل بسیار حیاتی و ارزشمند است به‌ویژه پس از اینکه در ارتش لیبی انشعاباتی بوجود آمده و به شدت ضعیف و ناتوان شده است و اکنون لیبی به شدت گرفتار جنگ داخلی است. وضعیت سودان هم که تعریفی ندارد؛ چراکه به دو کشور تقسیم شده و به سختی گرفتار جنگ داخلی است.
بنابراین وارد کردن ارتش مصر به عنوان تنها ارتش قدرتمند که می‌تواند تهدیدی احتمالی علیه اسرائیل و امنیتش باشد، در اختلافات و کشمکش‌های داخلی و سیاسی –همان‌طور که در دهه‌ی شست اتفاق افتاد و منجر به شکست تاریخی آن در سال 1967 شد- تنها وسیله و تاکتیکی برای مشغول کردن این ارتش به مشکلات داخلی و غفلت از رو درو شدن با اسرائیل که دشمن اصلی مصر و عرب‌ها به شمار می‌آید، است و مهم‌ترین کار برای طراحان کودتا این است که ارتش مصر دستش به خون ملت خودش آلوده شود و به جای این که اسلحه‌اش را به سینه‌ی دشمنان هدف گیرد به سوی ملت و مردمش نشانه رود، چنین هم شد و به جای این که رهبران ارتش مصر به تجدید بنای ارتش بپردازند و برای رویاروی با دشمن حقیقی آن را سازمان‌دهی کنند، علیه بخش اعظم مردم مصر کودتایی خونین تدارک دیدند!.
انگیزه و اشتیاق رهبری و غرق شدن فرماندهان ارتش، در سیاست باعث شد تا دولت‌های عربی جایگاه خود را از دست داده و به کودتا و حکومت نظامی برگردند و در خلال 60سال گذشته دولت‌های عربی و در رأس آن‌ها مصر به این شیوه مدیریت شده است.
در ادامه می‌گوید: انقلاب 25ژانویه سیاست‌مداران آمریکایی و دولتمردان غربی را به صورت عمومی و اسرائیل را به طور خاص دچار اضطراب و پریشانی کرد که ممکن است این انقلاب، مردم مصر را در مسیر و جایگاه واقعی خود قرار دهد به این معنی که ممکن است در آینده‌ی اسرائیل از جانب ارتش مصر مورد حمله قرار گیرد.
منصور همچنین یادآور می‌شود که: با کودتای نظامی اخیر علیه حکومتی که مردم مصر انتخاب کرده بودند «هرچند خطا و اشتباهاتی هم داشته باشد» اسرائیل بار دیگر احساس امنیت کرد، از اظهارنظرهای سران و رهبران اسرائیل برمی‌آید که تنها زمانی اسرائیل برتر خواهد بود که در منطقه احساس آرامش کند و این احساس آرامش زمانی خواهد بود که ارتش مصر مشغول کشمکش‌های سیاسی و اختلافات داخلی باشد، اگر به تصریحات و تحلیلات سران اسرائیل دقت کنیم نکته مشترک همه آن‌ها این است که کودتای نظامی در مصر به عنوان بزرگترین گارانتی و ضامن برای استمرار برتری اسرائیل و احساس امنیت آن مطرح می‌باشد.
نامبرده در پایان می‌گوید: و مهمترین دستاورد مثبتی که کودتای نظامی مصر برای اسرائیل به‌دنبال خواهد داشت، عبارت است از تضعیف ارتش مصر در اثر پرداختن به مسایل سیاسی و از دست دادن قابلیت تهدید علیه ارتش اسرائیل.
البته تئوریسین استراتژی اسرائیل (حزکیل) بر این باور است که: حکمرانی حاکمان و زمامداران نظامی و دیکتاتور در کشورهای عربی و منطقه یکی از عوامل تضمین‌کننده‌ی برتری ما بر آنان خواهد بود.